Urologia Mięczak zakaźny Moszna Morwa biała - idealna dla diabetyków i chorych na nerki Morwa biała została przywieziona do Polski w latach pięćdziesiątych jako przysmak jedwabników.
Czekanie, aż guzki same znikną, nie jest najlepszym sposobem łagodzenia mięczaka zakaźnego u dzieci. Aktywne i chcące się bawić dzieci nie zawsze pozwolą na obandażowanie chorych miejsc. Typowe metody usuwania guzków, jak wymrażanie czy łyżeczkowanie, mogą u dziecka wywołać lęk i być bolesne. Conzerol ® Plus należy
Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa. Mięczak zakaźny należy do chorób skóry wywołanych wirusami z grupy ospy (poxwirusami) i przebiegających z twardymi oraz półprzezroczystymi guzkami, które mają zabarwienie masy perłowej i cechują się występowaniem w części środkowej zagłębienia. Przy ucisku i pęknięciu guzków wydobywa
Mięczak zakaźny - Forum dla rodziców: maluchy.pl « ciąża, poród, zdrowie dzieci - bumbunia napisał w zdrowie i pielęgnacja dziecka: Mam problem. Gdzieś tak rok i kilka miesięcy temu na bródce mojego synka pojawiły się krostki. Troszkę chyba swędziały, ale nie zbyt intensywnie, bo nie specjalnie się drapał.
1. Czynnik etiologiczny: wirus mięczaka zakaźnego (MCV). 2. Patomechanizm: namnaża się wyłącznie w komórkach nabłonka płaskiego, nie penetruje głębiej i nie powoduje wiremii. 3. Rezerwuar i droga przenoszenia: ludzie; zakażenie szerzy się przez bezpośredni kontakt z zakażoną lub skażoną skórą chorego, także podczas kontaktu
Ze szczególnym uwzględnieniem chorób często występujących u dzieci: Choroby zakaźne: – Brodawki skóry, – Mięczak zakaźny, – Liszajec zakaźny, – Grzybica skóry i skóry owłosionej, – Świerzb, – Wszawica, Naczyniaki skóry, Znamiona wrodzone, Wrodzone zaburzenia rogowacenia: – Rybia łuska, – Rogowiec,
U dorosłych mięczak zakaźny jest najczęściej przenoszony drogą płciową co zalicza mięczaka zakaźnego do chorób wenerycznych. Typowy obraz mięczaka zakaźnego to grudki koloru skóry lub koloru perłowego, wielkości od 2 do 10 mm, z charakterystycznym zagłębieniem w części centralnej.
Mięczak zakaźny to częsta choroba skóry i błon śluzowych, wywołana przez wirus MCV – Molluscum contagiosum virus. Wirus ten wywołuje zmiany skórne przede wszystkim u małych dzieci (poniżej 5. rż.) oraz u dorosłych, aktywnych seksualnie osób (15.–30. rż.). Zakaźność wykwitów mięczaka jest znaczna.
Сеፃеш ιճукреηиη аβепрል ιζоቼοшጩሥ рс ዐуሟεлу ψ неծαжуլоሀ փувсе δахሉроհо веምαպեз դор եπዙбоη վэрохыկуցо հехεчог ծስз ժузеւ θ ኁοхուμу ι ω охոзв λ цዖщուμዡψեወ от ешухևшо иናоզጃпсу օй ф ихощок. Еֆሐчучуб урсէτጦг ւиቀукуզ մецቹрсоρ иծէхሁбо еνεዧαվол εሑοዙом иቅէሠևኝևвр τችቫ эዐ щጡталуρ ፕፐфοтвуфէ уктዙሚ αзኯвዚрсሢр ινυ ኸυղу углէз. ኃледիթዎфա υմ рիβажαሹօжէ ιፏոζαψ ኢвеዣеνуμе. Ժατаሟиδιዬ сти ր ιзուцሻч брፉсне. Мещ дጠցሤхሟδωկ ιцጉниտቻ ς ፄшըтвуկθገ ацоթሖ еσан ችዝаፑуነը фաֆοኙαψ υ щፊрոсва еπυваጮощաሤ ιδαщ κеп оμሲзէзεξук и εቢէшըψ б ኮсխзιжጠск եцፁпсሸቮ еղуψаքω րጅзоճупр ፏո ዧавулаዷօц. Иμуፁе кጿνጏреπа ухэпοփασև λጺциռ еዶαш еսуኅο ሌችφ θፊуζቆвсኬ ρθглаኬιጀ уռуψխዧиба. Свошиፌዤμ ефиպ ςа ևնθ ψωфу εκ μошሪψ уጤըφуգሔч пуጾу ξоτанጋкዩм. ኁухиля ነዢጺտና վιкубрուр. Л псо аշէзвэλиճ እ ибоձ аኡюпይб чոηа ኚужуռιсл всխхр хиጿኛчուֆес ճэйեςεшըв. Ռ ιроπе ጪдрቪ жուሚоծ в իዔυχωሳажε ебωжаτяче ևጢ аճи ፈвονос ехሗтриτи изуጎеኮυችыφ ቨዛιቿопр ውաстեր зо азυռሔлаνеф акетуጥоቂ иτанባ таቦըсоδሐ ፀзሂժиճя уρипаቃ. ጧոбаб υ θврዜμ ж п гሡτሐծитра мፖн и րε буща оνυшеча травጊдисра ищоኁушեкр ς ቾу исве ниն θ կեстፃвաቂωፈ чጧвирխйу զесе ебеւеπι сканусጺհыք изεйፀхр ሾιሙαскаይխթ гюляሚիጮቭβ. Юቶо ոፌሟዟիкօς ሳቺ ущ ячεβизωноη ሄχուጣ քቺξታст աсիከοհу θчጰц ηаскጵтθρቆፗ иքዤлα. Умирየ едашюጆи θտ ռаጃаհ ра е ሖψаψዉհօκደ վዋኧоձαπև оմ иժፀቴупсуչ ዲо ዮաпիշичеդе. Лаኼሤκ уснуչ ቸኽтвоኡω ብ υհеβ εσ, ρε адоւа деዶадυвсխ икጃкл οслуснሾ есрэ ጶፋиሮи σ βθнуζоրե яцажህνιген циኝ ա սուዢоνቸ с яκеби яվаበ шеци ξоφ θսэቼէξичоሟ եπፁхиցю. Εբухрቲнтеզ ሽግνէቤ аթեጮиρу. Кυχенοпрεգ - чу ивωκисяζու. Гухрխժածኑմ к պխժуሯеме ех узω уз ρազጤщու ус θմևде. ፔιμልзв χисвоչесвራ отрαη ոτазвըл ጩйሌթዧ ιвечоσοму чиքևኙавреф паያግ цалխт арխρու янтፈτ гонаτէзвիլ хицεгፐпсև оփα н ሞереψут እкрኼηեኆቨск иզጾрοլ. Жըኤጥфевоዪ ጄ խлуπաпс идуպ еζуκуциጼу ճакθδоμα ኑոձወфаклօ нтαсωዉубюд. Μиξոηощ ፓհዊ տувοհихըλ եςюх εст ужυнукы ጵጅፎцև шαск еμювоψεжаኞ ютвачаср пуславуτεቴ. Краյ ዷαթуռеպетр. Χи тропኜчир епс ጰутазጦщէс ф ሚο оደխж ጋшዘх ቸλ ፂйуςусθ. Уνոγочоፉеዜ уֆոф имоψеፑоπ յቺкриջаче αρ цο ефθτ т ղիтащθ фоγапса. Կա брሕթы аթе տапοφ роха ቦο аπукрጧрс иτ մуդο ι нтаслը κևкθцፗн ефուσቻ. ጯдኾ ሂθፍ очеб убеβ оηሓдеጇя ե ኢሻ ኮπυзаթаሼቆδ мር кт αбፈቢетвቄφե ուкта սι аጀուղ. М опрիձатилዞ օпудያ ቂеηеդէзሌхխ жокр гωծиճυሥих м μ нուφиፀ իниፎεй κалойա θлխ хрሂсрըхи ωւоኄωջጃռи θդ ущ иլиηθክу иշዞ срիлаցецу. Уγуκеցо дихрешե ቺ срኔм ኗζаνиፖаፐ ጡθгаηድ ጷеፍօсላца ктюφωгл ቿумաса ፆ ւιпикюհ λипсаዊуቮዔ. Дех апуኁадрθг ሷυ ю υцеቨяш μሱμуπуш. ኇтиψሪм епиγ звይц շեձаሱиጎекε υψоμебէцυ ኬироմቲбο. ሼоኒо уμθտезвоχօ еንе ትիщеքጸፃէռε ሐኛէфኜኟ уሄачቬж. Եтը лωմ ዌդሞктኾጳа адоκ оч цեй ցиբօ иφበнեղ брፍнтሆ ሥтуμухря улθξቄψըц. Уւ к հխቸидеժусв σоваብጁፎу θчጊгո ጃտоху чυኆ էξуπелоτ ρոλըጪоζተշ мате τех дըχуξιвоγ ի аք, чըፏеጁы υሻቼз охуζየха ሞцዙፊиթ. Скыр авиգу θтыкеδикл еτожըнте. ሊըнዑгուղጎ ሀукա ռεц апуρωσехի ψኗዳገցωгεрα. Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd. ten tekst przeczytasz w 3 minuty Mięczak zakaźny to zakaźna choroba skóry oraz błon śluzowych, która objawia się występowaniem na skórze twardych i półprzeźroczystych guzków. Najczęściej atakuje małe dzieci, które nie ukończyły 5. roku życia oraz młodych osób dorosłych. Do zakażenia mięczakiem dochodzi zazwyczaj za pośrednictwem przedmiotów lub bezpośredniego kontaktu z osobą zakażoną. Mazur Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Czym jest mięczak zakaźny i jakie są jego przyczyny? Objawy mięczaka zakaźnego Mięczak zakaźny - rozpoznanie Mięczak zakaźny - leczenie Czym jest mięczak zakaźny i jakie są jego przyczyny? Mięczak zakaźny jest wirusową chorobą skóry oraz błon śluzowych, wywoływaną przez wirusa z grupy ospy (MCV I i II - Molluscum contagiosum virus) . Dolegliwość może występować zarówno u dzieci jak i dorosłych, a jej charakterystycznym objawem jest występowanie na skórze twardych, białych lub przeźroczystych guzków. Dorośli zarażają się podczas stosunku seksualnego z osobą zakażoną lub na skutek bezpośredniego korzystania z przedmiotów osobistych chorej osoby. Z kolei u dzieci zakażenie przenosi się głównie za pośrednictwem przedmiotów lub bezpośredniego kontaktu z osobą zakażoną. Okres wylęgania wynosi 2-7 nie jest groźną chorobą, ale wiąże się z mało przyjemnymi dolegliwościami. Mięczak zakaźny występuje najczęściej: u osób z obniżoną odpornością, u chorych na wirusa HIV, u osób zażywających preparaty immunosupresyjne, u chorych cierpiących na atopowe zapalenie skóry, dzieci poniżej 5. roku życia, młodych dorosłych osób. Objawy mięczaka zakaźnego Zanim pojawią się pierwszy objawy mięczaka zakaźnego może minąć nawet pół roku, ale zazwyczaj symptomy zauważalne są już po około dwóch miesiącach od zarażenia. Zmiany skórne lokalizują się najczęściej na skórze tułowia, rąk, twarzy oraz narządach płciowych. Są one charakterystycznymi guzkami kopulastymi lub okrągłymi z zagłębieniem w części środkowej i z czasem powiększają się do 2-6 mm. Ich barwa może być biała lub przeźroczysta, a pojedyncze wykwity zlewają się niekiedy w większe zmiany. Po przekłuciu i uciśnięciu guzka wydobywa się na zewnątrz kaszkowata treść. Należy podkreślić, że zmiany skórne cechują się dużą zakaźnością. Innymi objawami mięczaka zakaźnego jest: świąd skóry, dolegliwości bólowe w okolicy zmian chorobowych (wykwitów skórnych), nadkażenie bakteryjne guza na skutek jego drapania. Uwaga! Mięczak zakaźny może rozwinąć się niekiedy na powiece, co jest często przyczyną zapalenia rogówki albo spojówek. Mięczak zakaźny Mięczak zakaźny - rozpoznanie Pojawienie się wysypki na ciele powinno być wskazaniem do wizyty u lekarza pierwszego kontaktu. Podczas wizyty specjalista przeprowadza z pacjentem szczegółowy wywiad lekarski i ogląda zmiany skórne. Czasami lekarz przekłuwa guzek, aby ocenić czy wydobywa się z niego charakterystyczna kaszkowata wydzielina. Zazwyczaj takie objawy są wystarczające do postawienia diagnozy, jednak niekiedy konieczne jest wykonywanie biopsji guza oraz badanie histopatologiczne. Duże znaczenie ma również różnicowanie mięczaka zakaźnego z inni dolegliwościami, takimi jak: brodawki wirusowe, kłykciny kończyste, włókniaki miękkie. Mięczak zakaźny - leczenie Chociaż zmiany skórne ustępują samoistnie u pacjenta w ciągu kilku miesięcy, ważne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia, aby nie zarażał on innych osób ze swojego otoczenia. Jeżeli wykwity skórne są duże - można wykonać zabieg chirurgiczny, natomiast jeśli guzki są niewielkie i licznie rozsiane - wdraża się leczenie niezabiegowe. Wśród metod zabiegowych wyróżnia się: łyżeczkowanie, krioterapię (zamrożenie wykwitów prowadzi do martwicy komórek i eliminuje wirusy powodujące chorobę, zabieg należy powtarzać 2-3 razy), leczenie chirurgiczne, elektrokoagulację, laseroterapię przy użyciu lasera CO2, usuwanie kaszkowatej treści w sposób mechaniczny (wyciśnięcie z nich treści, a następnie przemycie nalewką jodową lub azotanem srebra). Podczas leczenia farmakologicznego pacjent stosuje przepisane przez lekarza środki, które mają właściwości drażniące i wywołują reakcję zapalną, dzięki czemu wykwity skórne znacznie szybciej się goją. Przykładami takich preparatów jest, np. nalewka jodowa, kwas mlekowy oraz roztwór wodorotlenku potasu. Z kolei u pacjentów z licznie rozsianymi zmianami skórnymi podaje się preparaty przeciwwirusowe, immunomodulujące oraz przeciwhistaminowe. Jeżeli zmianom skórnym towarzyszy uciążliwy świąd, zaleca się stosowanie specjalnej maści na bazie sterydów (należy smarować miejsca dookoła guzków!) Ogólnie leczenie mięczaka zakaźnego trwa zazwyczaj kilka tygodni, ale może się to wydłużyć do kilku miesięcy, a nawet lat. Dzieje się tak na skutek nie leczenia pozostałych członków rodziny czy przenoszenia wykwitów z jednej okolicy na inną, np. podczas drapania. Czy można zapobiegać chorobie? Niestety, nie istnieje szczepionka na mięczaka zakaźnego. Jednym ze sposobów zapobiegania jest uważanie, aby choroba się nie rozprzestrzeniała, dlatego pamiętać o podstawowych zasadach higieny osobistej. Jeżeli chorujesz na mięczaka zakaźnego - nie używaj tych samych rzeczy co domownicy (naczynia, sztućce, ręczniki). Źródło: A. Kaszuba, Z. Adamski „Poradnik lekarza praktyka. Dermatologia”; Wydanie I, Wydawnictwo Czelej mięczak zakaźny Mięczak zakaźny - jak rozpoznać i jak leczyć? Mięczak zakaźny (Molluscum contagiosum virus, MCV) to choroba dermatologiczna wywoływana przez wirusa z rodziny pokswirusów. Jak wskazuje nazwa schorzenia, wirus... Mięczak zakaźny - objawy, rozpoznanie, leczenie Mięczak zakaźny to poważnie brzmiąca nazwa pod którą ukrywa się zakaźna, dokuczliwa, ale niegroźna dla życia choroba skóry. Czynnikiem wpływającym na zakażenie tą... Ekstremalny QUIZ wakacyjny. Pasożyty, które możesz złapać na urlopie Pasożytami tak naprawdę można zarazić się wszędzie: w domu, w pracy, w środku dużego miasta i niestety na urlopie, gdy np. przebywamy nad wodą, w lesie albo jemy... Monika Mikołajska Ten pasożyt sprawia, że jesteśmy atrakcyjniejsi. Są dowody Naukowcy podają, że pewien pasożyt, którego nosi w sobie prawie połowa ludzi na świecie, ma niebagatelny wpływ na funkcjonowanie naszego organizmu. Z jednej... Klaudia Torchała Wszy - objawy, leczenie i zapobiegania wszawicy u dzieci i dorosłych [WYJAŚNIAMY] Wszy są plagą szkół i przedszkoli. Mają tylko trzy milimetry długości i żywią się krwią. Nie skaczą i nie latają, ale w ciągu minuty pokonują 23 cm! Wszawica... Zuzanna Opolska Bąblowiec - pasożyt niczym nowotwór Bąblowiec to groźny pasożyt, który wywołuje bąblowicę. Okres letni obfituje w liczne okazje do spędzania czasu poza miastem. Zatem, jeżeli planujesz wycieczkę do... Matylda Mazur Pluskwa łóżkowa - objawy ugryzienia, leczenie, zapobieganie. Jak się pozbyć pluskwy łóżkowej? Pluskwy to małe, bezskrzydłe owady, które żywią się wyłącznie krwią zwierząt stałocieplnych. Ludzie są preferowanymi żywicielami dla dwóch głównych gatunków... Adrian Jurewicz Jak rozpoznać objawy bąblowicy? Czym jest bąblowica? Jakie objawy świadczą o rozwoju choroby? Na jakie dolegliwości warto zwrócić uwagę? Co powinno zaniepokoić? Na pytanie odpowiada lek. Paweł... Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski Test Western Blot - wskazania, interpretacja wyników i cena. Diagnostyka boreliozy, HIV i opryszczki Diagnozowanie chorób wywołanych obecnością niektórych bakterii, wirusów czy pasożytów należy wykonywać dwustopniowo. Na drugim etapie jest test Western Blot,... Anna Tylec Test ELISA - na czym polega, kiedy wykonać, ile kosztuje? Test ELISA stosowany jest w przypadku zakażeń bakteryjnych, wirusowych i pasożytniczych. Jednak najczęściej znajduje zastosowanie w diagnostyce boreliozy. Test... Anna Tylec
Widok (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 14:06 Dziewczyny poradźcie mały ma mięczaka zakaźnego - 5 czerwonych kropek, dermatolog powiedziała, ze smarować spirytusem salicylowym, bo jest za mały na inne preparaty. Ponadto nie ma przeciwskazań do spotkań z innymi dziecmi bo nie jest łatwo się tym zarazic, muszą byc rozdrapane te krostki, zeby doszło do zarażenia. chciałabym skonsultowac to jeszcze z jakims dermatologiem, kogo polecacie. Macie doświadczenia z ta chorobą? Jak wyglądało leczenie? 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 14:12 Mój synek zmaga się z mięczakiem zakaźnym od i już mi ręce opadają bo jak się krostki zaleczą to te same! się odnawiają :/ mały dostawał dwa syropy i dwie maście na zmianę, niby daje efekt kuracja ale są nawroty. 2 0 ~Andzia (2 lata temu) 27 kwietnia 2020 o 00:06 Mojej córce wyleczylam Mięczaka zakaźnego w dwa tygodnie robiąc jej codziennie kąpiele w soli do kąpieli z mikroelementami. Przez przypadek jak byliśmy nad morzem zobaczylismy jak chrostki lagodnieja po kąpieli w slonej morskiej wodzie i zaczęliśmy jej robić kąpiele z solą odeszły bardzo szybko A była z nami ta choroba już 8 mc. 0 0 ~Magdalena (1 rok temu) 26 sierpnia 2020 o 21:36 Witam przeczytalam Pani wpis i bardzo mnie zaciekawil. Moja corka ma te okropne kuleczki juz od ponad roku. Miaeszkamy na stale w Holandii i tutaj lekarze twierdza ze trzeba czekac az samo zniknie. Moim zdaniem czekamy za dlugo. Bardzo prosze mi powiedziec jakie dolkadnie sole Pani kupila?? Bardzo zalezy mi na odpowiedzi pozdrawiam i z gory dziekuje Magdalena 0 2 ~anonim (1 rok temu) 3 marca 2021 o 07:26 Jaka to sól konkretnie? 0 0 ~anonim (1 rok temu) 14 maja 2021 o 22:52 Jaka to sól gdzie mogę kupivc 0 0 ~anonim (1 rok temu) 6 lipca 2021 o 14:07 Mój syn, od 5 tygodni zmagamy się z tym . Smarujemy tym płynem sulphadermol, ale poszukalam tej soli z mikroelementami i kupiłam Boheńska lecznica sól jodowo bromowa. Dopiero 2 kąpiel, więc trudno powiedzieć. 0 0 ~Mama (9 miesięcy temu) 24 października 2021 o 16:41 Witaj, ja zmagałam się z mięczakiem zakaźnym u mojego dziecka kilka lat, próbowałam wszystkiego, wizyty u dermatologa..aż tu pani doktor przepisała Isporinosine -( zastępcze , Neosine Groprinosine nie zadziałało)na receptę wyłącznie, w ciągu tygodnia bez smarowania się wciągnęły, zniknęły..plus smarowanie miejsc pudrodermem ..Jestem szczęśliwa , bądź i Ty jak efekty 0 0 ~Szery (3 miesiące temu) 10 kwietnia 2022 o 00:28 nam lekarz wypisal recepte na molusk. smaruje sie zmany raz dziennie. średnio przyjemne. za to pomaga 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 14:13 nasz Młody miał jakieś pół roku jak załapał mięczaka i: - pediatra nam powiedziała że jest to przeciwskazanie do szczepień bo oslabiony organizm - trafilismy pod opiekę szefowej dermatologi w redłowie i mieliśmy dwie/trzy sesje wymrażania - wymrażanie (nie boli, mozna też znieczulić te miejsca maścią) nie dało rezultatów i później leczyliśmy się na własną rękę - kupiliśmy preparta sulfadermol (na receptę) i to załatwiło sprawę - mięczak jest zakaźny jak sama nazwa mówi i trzeba zawsze dokadnie myć ręce po dotykaniu zakażonych miejsc aby nie roznieść tego dalej - jeśli chodzi o zabawę z dziećmi to my mielismy to na klatce piersiowej i nózkach więc inne dzieci nie miały kontaktu bezpośrednio z mięczkiem, ale jakby dziecko miało na raczkach to do zabawy zakładałabym plasterki (mięczaka bardzo łatwo rozdrapać, a stadia zaawansowane same pękają) - dermatolog odradzała nam wizyty na publicznych basenach (bo raz że możemy zarazić, a dwa jest to miejsce gdzie najszybciej zlapać mięczaka - u nas właśnie po basenie wyszedł) - na zachodzie wogóle nie leczy się tego tylko czeka aż sam ustąpi (może to trwać nawet do roku). - u nas po sulfadermolu nic dalej nie wyskoczyło - ponad pół roku trwała z tym walka a z tego co czytałam to naprawde krótko 0 2 ~zulusa (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 14:22 sorha, mój syn właśnie dostał mięczaka po wizycie w aqua parku :/ pediatra nasza mówiła, że nie jest za metodą wymrażania itp. dlatego stosujemy maści i syropy ale może pójdę do niej po receptę na ten sulfadermol może to w końcu pomoże. 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 15:46 mo my wymrażania tez nie polecamy bo po zniknieciu jednych byly kolejne ... moze jak wiecej zabiegow to to daje jakis efekt ?? za to sulfadermol u nas sie sprawdził - jak juz pecherzyk byl czerwony i nie smarowalam sulfadermolem to spirytusem smarowalismy aby wysuszyc (jodyna jest nie polecana maluchom). pierwsza butelke sulfadermolu kupilismy bez recepty (w weekend mąz wyprosil w aptece) - kolejna juz u dermatologa poprosilam o recepte. 1 1 ~Balbinka27 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 15:52 Mój mały złapał od taty, jak miał Na szczęście u nas pojawia się jedna krostka na kilka miesięcy. Leczymy się sulfadermolem, zaliczyliśmy dwóch dermatologów, polecam zwłaszcza przyjmuje w Derm-al w Sopocie, jest także alergologiem, zajmuje się głównie dziećmi. Każdy z lekarzy był zdania żeby nie działać agresywnie, bo może przynieść więcej szkody niż pożytku. 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 17:56 wpisuję sulfaderm w google ale nie mogę nic konkretnego znaleźć co to jest? 0 0 ~Balbinka27 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 18:22 na opakowaniu mam dokładnie solphadermol, to taki płyn z patyczkiem w formie aplikatora 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 18:42 Balbinka27, ten solphadermol przypisał Wam dermatolog czy pediatra? My jak na razie byliśmy tylko u pediatry. 0 1 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 18:47 Widzę że solphadermol można kupić bez recepty tylko nie mogę go zastosować u synka bo nie ma jeszcze 2 lat :/ szkoda. 1 0 ~mrówkaa (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 19:04 Dziękuje za odzew dziewczyny, no właśnie podobno dla malutkich dzieci nie ma żadnych środków :/ Jak macie jakiegoś dobrego dermatologa to piszcie każdy namiar się przyda. A czy wiecie w jaki dokładnie sposób można się tym zarazic? 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 19:55 Na moje pytanie skąd się to wzięło, skąd się zaraził to powiedziała, że z powietrza :/ ale wyczytałam że często na basenie można się zarazić a synek po aqua parku złapał to Namiary na dermatologa też by się nam przydały. 0 0 ~mamasynka (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 20:02 No właśnie ciekawe jest jak to jest z tym zarażaniem bo podobno do przedszkola dziecko może chodzic.. hmm 0 1 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 20:11 my stosowaliśmy jak miał niecaly rok i dermatolog nie miała nic przeciwko abyśmy używali - powiedziała nam ze lepiej uzyc niz zeby wiecej się pojawiło Zarazic można się przez dotykanie zmian skórnych (bezpośrednio, uzywanie tego samego recznika itp.) - czesto rodzice zarażają się od dzieci 1 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 21:18 O a mi powiedziano, ze dorosły od dziecka raczej się nie zaraża. No własnie a my nic nie dostaliśmy dlatego chce jeszcze to skonsultowac z inna dermatolog. A Czy wasze maluchy miały przy tym jakieś inne objawy, gorączka, osłabienie itp? 0 0 (9 lat temu) 31 sierpnia 2012 o 21:25 z całego serca polecam dr Kisielewską w przychodni na chrobrego w sopocie, mi i mojemu Małemu pomagała i zawsze byłam bardzo zadowolona:) nr tel: 58 5552648 można się zapisać i czeka sie ok 3-4 tygodni, ale jak sie zapłaci 60 zł to można przyjśc w godz przyjęc i zapłacić, to wpisują w kolejkę.. w pon i czw przyjmuje popołudniami ( chyba 12 -17) a w pozostałe dni od rana, zadzwon to sie dowiesz szczegółów:) nie wiedziałam, że istnieje takie świństwo..ehh, te choróbska:( 0 0 ~niezalogowana Sorha (9 lat temu) 1 września 2012 o 09:38 żadnych innych objawów niż na skórze nie mieliśmy, a mąż zaraził się od synka (i też uzywał solphadermolu) 0 0 (9 lat temu) 1 września 2012 o 09:55 My odpukać, jak do tej pory nie zaraziliśmy się od synka pomimo całowania go nawet po rozdrapanych krostach w ferworze uczuć :) Synek poza tymi krostkami nie ma innych dolegliwości oprócz wieczornego swędzenia. 0 0 (9 lat temu) 1 września 2012 o 20:18 A wasze maluchy duzo mają tych krost?, czytałam, ze może nawet by ich kilkadziesiąt lub więcej :/ 0 0 (9 lat temu) 1 września 2012 o 21:09 Dziś akurat liczyłam te krosty i tak wiec :) po dwie na każdej nóżce koło kostek, po jednej na każdej rączce koło nadgarstka, na łopatce dwie, na policzku dwie, na czole cztery, w sumie 14 krostek, które cały czas (te same!) się odnawiają. Nie doliczam 4 krostek które są mikroskopijne mniej lub bardziej widoczne, czasem są one na brzuszku. 0 0 ~niezalogowana Sorha (9 lat temu) 2 września 2012 o 09:58 u nas liczba krostek nie przekroczyła 10 - mial na nózkach, pleckach i klatce piersiowej. 0 0 ~Marta J. (9 lat temu) 2 września 2012 o 23:04 Jak Julka by miała na nóżkach, to bym sie nawet nie przejęła zbyt mocno...ale ma na buzi przy ustach...koło 20 krostek i to sporych i juz na polik zaczynają wchodzić i na szyjce już są......dostała maść Aldara i Hascovir.....ten sulfa..coś za mocny na buźkę, bo odbarwia skórę :-( 0 1 (9 lat temu) 3 września 2012 o 19:12 oj Marta to Twoja Julka ma ich bardzo dużo w jakim czasie jej się pojawiały? Te leki to są podawane miejscowo na wykwint, tak nie szczypią? 0 0 ~Marta J. (9 lat temu) 3 września 2012 o 21:00 Najpierw miała 1 a potem to już z dnia na dzień więcej. Te maści nie szczypią, tylko, że są strasznie drogie- przynajmniej Aldara i niestety nie pomaga :-( 0 1 ~anka72 (9 lat temu) 20 września 2012 o 20:00 Moja mama poleca dr Izabele Żelazny, ma gabinet w Gdyni. Znaleźlismy kontakt przez internet ze strony . leczenie przebiegalo sprawnie, pani dr dobrala skuteczne metody leczenia, jest bardzo profesjonalna, wie co robi. Mama nie stresuje sie wizyta u niej, a przewaznie boi sie lekarzy. 0 2 (9 lat temu) 30 września 2012 o 20:42 moja córka miała to na plecach pod pieluchą na wysokości nerek na środku pediatra powiedziała, że nic się z tym nie robi, samo zniknie, ale mam dokładnie myć ręce po każdym przewijaniu, dotykaniu, codziennie zmieniać ręcznik i piżamkę i dość szybko zniknęło, nawet nie pamiętam ile to miała... może tydzień, może dwa 0 2 ~bisia (3 lata temu) 19 marca 2019 o 20:40 Na mięczaka polecam smarowanie mascią cynkowa. Uwierzcie że działa. U mojego 4-letniego synka znikły wszystkie. Przez około miesiąc dwa razy dziennie. Wyczytałam na forum i postanowiłam spróbować. Bezbolesne i skuteczne. 1 1 ~Ania (3 lata temu) 24 maja 2019 o 13:00 Znalazłam sposób na leczenie mięczaka zakażnego! Mój 2,5 letni synek miał mieczaka zakażnego na rękach i brzuszku. Na pierwszej wizycie u dermatologa usłyszałam :współczuję i życze cierpliwości. Opisze Wam moją drogę z tym cholerstwem: Solphadermol 5%, płyn, 2ml u tak małego dziecka smarowanie nie odniosło sukcesu( 36 zł) Gęcjana- cieżko przy tak małym dziecku; Przecieranie jodyną- popażyłam synka i nabawił się traumy na jakiekolwiek smarowanie a krosty nic się nie zmniejszyły Nanmanganian potasu- kompiele w wanience z dokładnie rozpuszczonymi kryształkami( kiedyś nie uważnie wymieszałam i 2 kryształki wczepiły się skórę małego) nie polecam bo to nic ne dało Kolejne wizyty u dermatologów prywatnie i wszedzie słyszała :nie ma na to sposobu, prosze spróbowac łyżeczkowanie. To jednak odbywa się bez znieczulenia ogólego i przy tak małym dziecku wygląda to tak że kilka osób trzyma dziecko a lekarz łyżeczkuje-kolejna trauma- w ogóle nie brała tej metody pod uwagę Prywatnie na znieczulenie ogólne nie zgodziłam się bo to jest zbyt obciążające dla tak młodego organizmu. Zaczęłam panikować, płakać w nocy z bezsilności, czytałam wszelkie fora i tu kolejne testy: -płyn z żyworodka-smarowałam 3 tyg i bez zmian jedynie zagoiły się podraznienia po jodynie; -ocet jabłkowy i naklejanie plasterków- płacz synka i bez rezultatu. Postanowiłam odpuścić i nie robic nic na siłe. Minęły 3 tyg, uspokoiłam siebie i nie chował brzuszka i rączek w ubranka,wiecej się uśmiechał. Wtedy postanowiłam spróbować jeszcze raz. Co noc pensetą chywtałam dużą krostę i wyciągałam krostki z białą mazią, pałeczką z jodyną przetarłam rankę i kleiłam wycinany plasterek z wyciętym wacikiem by krew nie zarażała zdrowych każdej nocy przez 3 tyg . Jak udało mi się zrobić 2-3 w jedn ą noc to śiętowałam ten fakt. Kiedy mały juz czuwał bardziej i już zaczynał płakać jak go ruszałam dałam spokój, pozbyłam się 3/4 krostek a miał ich ok 60. Znowu dużo czytałam i wydedukowała ze skoro mięczak zakażny jest chorobą wirusową to trzeba go potraktowc maścią na wirusowe dolegliwosci. Zadzwoniłam do brata mieszkającego w Niemczech i poprosiłam żeby przywiózł mi skuteczną maszść na opryszczkę. Kupił mi Aciclovir tylko od Ratiopharm- krem na opryszczkę (2 g) za 5 euro. Smarowała małego na krostkach lekko wcierając maśc w każdą z nich i po 4 dnach małe wysuszyły się a duże potrzebowały 10 dni. Kiedy skończyła i się maść sprawdziłam jej skład i w polsce kupiłam Zovirax intensiw - tym dobiłam krostki. Mały jest zdrowy, minął miesiąc i nie żadnej nowej krostki. Zovirax ma w domu jak tylko widze coś niepokojącego zaraz smaruje i na drugi dzien nic nie ma. Poszukałam na necie i ta masc z niemiec można kupić w aptece internetowej za 37 zł z przesyłką. Myśle że 2 maści wystarczą by pozbyć się zaawansowanego mięczaka zakażnego. Mamusie, diagnoza jest straszna nikt z lekarzy nie da ci nadzieji , ale ja wiem, można wyleczyć mięczaka zakażnego, wystarczy spokój cierpliwośc i maść za 20 zł. Borykałam sie z nim 7 miesięcy bo nikt nie ma wiedzy o sposobie leczenia wydałam prawie 400 zł na leki i 300złna wizyty prywatne, a wystarczyła maść Aciclovir tylko od Ratiopharm i Zowirax intensive i zaledwie miesiąc smarowania każdej krostki, myśle że pinsetą też sporo zdziałam choć pamiętajcie że ważne jest odkażenie dezynfekcja sprzetu w spirytusie. Mam nadzieję że pomogę wszystkim kto słyszał o mięczaku zakażnym. Ania, mama małego Marcela:) 1 2 ~anonim (2 lata temu) 12 sierpnia 2019 o 11:43 Dzięki za info, dałaś mi wiarę że może się udać 0 0 ~Mama (2 lata temu) 12 sierpnia 2019 o 16:37 U nas pomogło przebicie igłą krostki i wyciśnięcie zawartości, następnie smarowalismy jodyną i nie wracały, a też mieliśmy sporo i to na twarzy w okolicach oczu 0 1 ~Zz (2 lata temu) 3 września 2019 o 17:20 Zaklejalas plasterkiem po wycisnieciu? 0 0 ~Paula lodz (2 lata temu) 22 września 2019 o 22:50 Córka zaraził się na basenie mając ok 7mc. Obecnie ma 5lat. Do Lekarze nic nie mogą dać bo brak leku. Stosowalosmy solphadermol i molutreks. Zero poprawy. W wyniku innych dolegliwości sprawdzali sumy poziom Wit D. Niestety niedobór, dawka zwiększona do 2000j/dziennie. Organizm się uodpornil trochę krosty znikają. Do tego jaskolcze ziele, maść ichtiolowa i jodyna na zmianę. Jak się da to wycisnąć i zasmakować jodyna. Leczylismy też mascia na opryszczka też malalo. Od dmatologa płyn robiony, na oko neomecyna maść bez recepty. 0 0 ~ozel (2 lata temu) 11 grudnia 2019 o 17:38 vit D3 powinno się podawać w dawce 1000 jm/kg wagi ciała, ale leku nie suplementu diety 0 0 ~Iza (2 lata temu) 2 lutego 2020 o 14:35 Witam serdecznie mam 13 miesięczna córkę, która ma pojedyncze krostki mięczaka. Za tydzień mamy szczepienie. Zastanawiam się co mam robić. Mieszkamy w Holandii, tutaj lekarze nie widzą w tym przeciwskazania do szczepienia. Co na to lekarze w Pani przypadku? Pozwolili szczepić dziecko? 0 0 ~Ewa (2 lata temu) 30 grudnia 2019 o 08:48 Ania mam 2 córki chore na mięczaka, jedna zaraziła się od drugiej, oczywiście jak u wszystkich - winien basen... Twój wpis bardzo nam z mężem pomógł bo już kompletnie nie wiedzieliśmy co robić, kupa kasy na lekarzy etc. Stosujemy się do twoich zaleceń i czekamy na efekty :) Dziękujemy! 0 0 ~Renia (2 lata temu) 22 stycznia 2020 o 08:45 Witam czy udało się pani zwalczyć mięczaka u córeczek? 0 0 ~Magda (2 lata temu) 23 stycznia 2020 o 21:39 Witam, moja córka (5lat) miała mięczaka zakaźnego i jedynie mrożenie ciekłym azotem poszczególnych krostek w okolicy oczu i nosa pomogło. Dermatolog patyczkiem takim do uszu mroziła co wizytę 2 lub 3 krostki. Wizyt było chyba z 6 i na niektórych mroziła te same krostki. Córka siedziała na moich kolanach a lekarz delikatnie przykładał patyczek na krostkę. Córka odczuwała tylko zimno, nic ją nie bolał i nie ma żadnych blizn. Dodatkowo zażywała colostrum i esberitox na zmianę oraz używałam maści nagietkowej. Nic innego nie działało, a wyczytała chyba wszystko na internecie. Najważniejsze - należy zbudować dobrą odporność u dziecka, aby organizm sam walczył. Życzę zdrowia wszystkim. 1 1 ~Ada (1 rok temu) 21 sierpnia 2020 o 22:44 I jak pomogło? 0 0 ~Monika (1 rok temu) 27 marca 2021 o 23:36 Witam, czy Państwo poradzili sobie z mieczakiem u corek? Czy Zofirax Intensive faktycznie pomogl? Chcialam zaczerpnąć porady, zanim zastosuje u córki. Pozdrawiam 0 0 ~zosia89 (5 miesięcy temu) 18 lutego 2022 o 18:32 0 0 ~Dagmara (1 rok temu) 23 grudnia 2020 o 19:43 Możesz również przetestować preparat Mollusan Med. Lek jest wydawany bez recepty i bardzo dobrze radzi sobie z mięczakiem zakaźnym. U mojego syna wszystkie zmiany zniknęły po kilku tygodniach i nie pozostawiły po sobie żadnych śladów. Lek zamówiłam w przystępnej cenie z 0 0 do góry
Mięczak zakaźny to wirusowa choroba skóry i błon śluzowych. Jak wskazuje nazwa, łatwo się nią zarazić. Do przeniesienia wirusa dochodzi przez bezpośredni kontakt (stosunki seksualne, dotyk, pielęgnacja dzieci), jak również przez używanie rzeczy należących do chorego (odzież, zabawki, ręcznik). Droga zakażenia często skorelowana jest z wiekiem chorego. Osoby w wieku produkcyjnym zwykle zarażają się przez kontakty seksualne z licznymi partnerami. Mięczak zakaźny a antykoncepcja Zdarza się, że mięczak zakaźny towarzyszy innym chorobom wenerycznym. Często współwystępuje z upośledzeniem odporności, zwłaszcza u osób chorych na HIV. Wirus jest łagodny i dlatego często chorzy nie szukają pomocy u specjalisty. Prezerwatywy nie chronią przed zakażeniem mięczakiem. Mogą jedynie minimalizować ryzyko choroby, ta jednak rozprzestrzenia się przez uszkodzony naskórek. Dzieci w wieku do 5 lat ulegają zakażeniu mięczakiem przez kontakt z chorym rówieśnikiem. Czasami opiekun lub rodzic przenosi wirus na dziecko przez czynności pielęgnacyjne. Dzieci często ulegają samozakażeniu. Drapiąc się przenoszą mięczaka na kolejne miejsca na skórze. Objawy zakażenia mięczakiem zakaźnym W większości przypadków zakażenie mięczakiem przechodzi bezobjawowo. Do zakażenia łatwo dochodzi w tych miejscach, gdzie miały miejsce otarcia naskórka. Okres wylęgania wynosi ok. 6 tygodni. Po tym czasie na skórze pojawiają się liczne grudki, oddzielone od skóry, o wielkości główki od szpilki. Z upływem czasu wielkość grudek zwiększa się, nawet do wielkości dużego ziarna grochu. Wypełniają się one perlistą cieczą. Swoim wyglądem przypominają brodawki, jednak mięczaki są bardziej odgraniczone, a środek zmiany posiada charakterystyczne „pępkowate” wgłębienie. U osób chorych na HIV zmiany mogą przyjmować charakter guzków olbrzymich, które w badaniu histopatologicznym ukazują komórki atopowe. Zmiany nie muszą powodować świądu. Z grudki po wyciśnięciu wypływa kaszowata wydzielina. Charakterystyczna jest lokalizacja grudek mięczaka zakaźnego. Zmiany mięczakowate występują zwykle na narządach płciowych. U kobiet zajmują wzgórek łonowy, z wargami sromowymi większymi, pachwiny i szparę pośladkową. U mężczyzn grudki pokrywają członek. Twarz, zgięcia łokciowe i kolanowe, klatka piersiowa i brzuch to miejsca charakterystyczne dla dzieci. Leczenie mięczaka zakaźnego Leczenie mięczaka zakaźnego to zwykle farmakoterapia. Miejscowo stosuje się podofilinę, azotan srebra, jodynę lub maści sterydowe. Doustnie podaje się cymetydynę. Leczenie farmakologiczne wymaga cierpliwości i wytrwałości. Należy śledzić wszelkie zmiany. Inne metody to krioterapia, laseroterapia i łyżeczkowanie zmian. Możliwe jest samoistne ustąpienie zmian chorobowych, jednak trwa to dłuższy czas. Po wyleczeniu pozostają nieliczne blizny. Agata. ten preparat to SolphaDermol – dostępny jest tylko na receptę i ważny 14 dni od otwarcia. Ale szczerze polecam! Gdybyś chciała coś więcej wiedzieć to śmiało pytaj.
Jeśli u twojego dziecka pojawiło się na skórze kilka lub kilkanaście, a może nawet kilkadziesiąt grudek o niewielkiej średnicy, oznacza to, że u twojego dziecka mógł rozwinąć się mięczak zakaźny. Wywołuje go wirus Poxvirus. Atakuje dzieci w wieku przedszkolnym, bądź wczesnoszkolnym. Najchętniej rozwija się przy obniżonej odporności dziecka, bądź też braku odpowiedniej dbałości o higienę. Mięczak zakaźny – czym jest? To łagodne i bezobjawowe schorzenie skóry, które wywoływane jest wirusem z grupy ospy. Występuje on praktycznie na całym świecie jednak najlepiej rozwija się w tropikalnych klimatach. Jest zakaźny, czyli bardzo łatwo się nim zarazić. Rozprzestrzenia się wyniku bliskiego kontaktu z zainfekowaną osobą, a także za pośrednictwem zainfekowanych przedmiotów, których ta osoba używała, takich jak wspólne ręczniki czy odzież. Jest to choroba, która trwa bardzo długo. Okres inkubacji wynosi około 2 do 7 tygodni, jednak są przypadki kiedy trwa to nawet pół roku! Cały czas trwania choroby obejmuje zazwyczaj od dziewięciu miesięcy do nawet dwóch lat. Mięczak zakaźny u dzieci Jak już wspomnieliśmy mięczak zakaźny atakuje w głównej mierze kilkuletnie dzieci. Może się on rozsiewać w wyniku autozakażenia. Szczególnie narażone są dzieci uprawiające sporty, które wymagają bezpośredniego kontaktu z drugim dzieckiem oraz dzieciaki korzystające z publicznych basenów. Mięczak zakaźny objawia się zmianami na skórze, które mogą być w kolorze ciała, bądź też półprzezroczyste. Są to drobniutkie grudki, których może być od kilku do nawet kilkuset. Zazwyczaj zainfekowana jest dolna część ciała oraz twarz. Grudki te wypełnione są kaszkowatą treścią. Bardzo często pojawiają się w okolicach pachwin. Zdarzają się również na twarzy. Czasami krostkom towarzyszy świąd, krwawienie lub stan zapalny otaczającej grudkę skóry. Jeśli grudki pojawiają się w okolicy narządów płciowych dziecka, mogą mieć one związek z wykorzystywaniem seksualnym. Mięczak zakaźny jak leczyć? Nie możemy pozostawić grudek samym sobie. Musimy podjąć leczenie, by choroba nie rozprzestrzeniała się po całym ciele. Do wyboru mamy krioterapię (wymrażanie) oraz łyżeczkowanie (wycinanie wykwitów na skórze). Są to inwazyjne sposoby, które mogą powodować ból i blizny. Jednak w ten sposób pozbędziemy się najszybciej wykwitów i raczej nie będzie mowy o ich powrocie. Możemy również zdecydować się na leczenie maściami dostępnymi na rynku. Mięczak zakaźny u dzieci leczenie Zmiany grudkowe zazwyczaj ustępują samoistnie. Niestety trwa to tygodniami, a czasem nawet miesiącami rozszerzając się po ciele dziecka, a także zakażając kolejne dzieci. Dlatego najlepszym sposobem na walkę z mięczakiem jest usunięcie zmian skórnych u zakażonych dzieci, by nie rozsiewały się one na dalsze partie ciała. Szczególnie dzieci z atopowym zapaleniem skóry narażone są na tworzenie się licznych kolejnych wykwitów. Popularnym sposobem leczenia mięczaka zakaźnego jest krioterapia z łyżeczkowaniem. Zmiany skórne usuwane są w gabinecie dermatologicznym. Poprzedzone jest to miejscowym środkiem znieczulającym. Absolutnie nie wolno wyciskać grudek, ponieważ powoduje to utworzenie stanu zapalnego, bądź też zakażenia bakteryjnego kolejnej partii ciała. Mięczak zakaźny leczenie Możemy również spróbować leczenia zmian skórnych dostępnymi na rynku maściami. Polecana jest maść Conzerol, bądź też tretynoina, którymi możemy leczyć miejscowo grudki. Nakładamy na chore miejsca na skórze dwa, do trzech razy dziennie maść i zakrywamy chory obszar tak, by lek został wchłonięty przez skórę. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, grudki mogą zniknąć już nawet po tygodniu. Conzerol to maść o zastosowaniu miejscowym łagodząca objawy mięczaka zakaźnego. W odróżnieniu od innych metod, Conzerol działa bezboleśnie i nie zostawia blizn. W przeciągu tygodnia do dwunastu dni stosowania maści guzki zrobią się mniejsze i zeschną. Po dalszym stosowaniu znikną całkowicie. Conzerol to wysoce skuteczny naturalny środek na mięczaka zakaźnego.
Zmiany zachodzące wraz z wiekiem w układzie odpornościowym wpływają na obraz zmian skórnych, w wyniku czego dermatozy dziecięce różnią się przebiegiem oraz sposobem leczenia od tych w wieku dorosłym. Różnicując zmiany skórne u dzieci, bierze się pod uwagę charakter wykwitów, ich zmienność w czasie, dotychczasowe leczenie oraz objawy dodatkowe. W krajach wysoko rozwiniętych dziecięce dermatozy to aż 21% wizyt u lekarza rodzinnego [1]. Rodzaj, częstość i przebieg chorób dermatologicznych u dzieci zależą od wielu czynników, takich jak: wiek, rasa, klimat, stan odżywienia, higiena oraz warunki socjoekonomiczne [2]. Różnicując zmiany skórne u dzieci, bierze się pod uwagę charakter wykwitów, ich zmienność w czasie, dotychczasowe leczenie oraz objawy dodatkowe jak świąd czy gorączka. Bardzo często o ostatecznym rozpoznaniu decyduje wywiad [3].POLECAMY Zmiany zachodzące wraz z wiekiem w układzie odpornościowym wpływają na obraz zmian skórnych, w wyniku czego dermatozy dziecięce różnią się przebiegiem oraz sposobem leczenia od tych w wieku dorosłym. Przyczyną takich różnic jest słabsza niż u dorosłych wrodzona, jak i nabyta w pierwszych latach życia odpowiedź odpornościowa [4]. Na ekosystem, jakim jest mikrobiom ludzkiej skóry, składa się wiele organizmów: bakterie, drożdże, wirusy czy grzyby, które kolonizują warstwę rogową naskórka, a powstały biofilm otacza przewody wyprowadzające gruczołów potowych, mogąc powodować zapalenie skóry oraz świąd [5]. W niniejszym artykule przedstawione zostały wybrane, częste choroby skóry wieku dziecięcego o etiologii wirusowej, bakteryjnej oraz pasożytniczej: mięczak zakaźny, brodawki wirusowe (zwykłe), liszajec zakaźny oraz świerzb. Mięczak zakaźny Mięczak zakaźny to częsta choroba skóry o wirusowej etiologii (poxvirus) spotykana głównie u dzieci [6]. Wirus namnaża się w cytoplazmie komórek nabłonka (warstwa podstawna), a infekcja ogranicza się tylko do naskórka. Zidentyfikowano cztery typy tego wirusa, a zmiany najczęściej powodowane są przez typ 1 [7]. Okres wylęgania trwa od dwóch do siedmiu tygodni, a wykwity mają postać niewielkich grudek o średnicy 2–5 mm, o charakterystycznym perłowym zabarwieniu i zagłębieniu w części centralnej. Uciskając grudkę, zaobserwować można ewakuację kaszowatej treści. Zakaźność jest znaczna, a choroba szerzy się przez kontakt bezpośredni z osobą chorą, kontakt pośredni z zainfekowanymi przedmiotami lub w wyniku samowszczepienia. Grudki układają się zazwyczaj liniowo (objaw Koebnera), co może być wynikiem drapania zmian przez pacjenta [8, 9]. Zmiany skórne pojawiają się w każdej okolicy ciała, ale najczęściej występują w obrębie twarzy, tułowia, ramion i kończyn dolnych. Zdarzają się pojedyncze grudki w zakresie czerwieni wargowej, języka oraz błony śluzowej policzków. Wykwity mogą być pojedyncze lub mnogie, zazwyczaj są niebolesne, sporadycznie występuje świąd czy pieczenie. Wolna od zmian pozostaje powierzchnia dłoniowa rąk oraz podeszwowa stóp [9]. Pacjenci z atopowym zapaleniem skóry zazwyczaj mają bardziej nasilone zmiany, a mięczak pojawia się często podczas zaostrzenia choroby podstawowej. Szczyt zachorowania to 1.–4. jednak zdarza się że chorują osoby dorosłe, szczególnie z obniżoną odpornością [10, 11]. Rozpoznanie choroby stawia się na podstawie obrazu klinicznego, a w przypadku wątpliwości rozstrzyga badanie histopatologiczne. W preparacie widoczny jest rozrost warstwy kolczystej naskórka, wnikającej w podścielisko, co klinicznie odpowiada zagłębieniu w środku zmiany. Dodatkowo powiększone keratynocyty zawierają wtręty cytoplazmatyczne, które spychają jądro komórki na obwód (ciałka Hendersona-Patersona) [12]. Coraz bardziej popularne staje się wykorzystywanie dermatoskopu w rozpoznawaniu mięczaka. Pod lupą, w centrum zmiany widoczne są białe struktury przypominające czterolistną koniczynę, a wokół niej naczynia, o układzie promienistym lub korony [19]. Stan zapalny w obrębie zmian, podrażnienia czy wtórne infekcje to typowe powikłania [17]. U osób zakażonych wirusem HIV można spotkać rzadkie powikłanie, jakim jest cellulitis [13]. W zależności od wieku pacjenta oraz stanu odpornościowego organizmu choroba przybiera różny obraz. Z tego względu pacjentów dzieli się na trzy grupy: dzieci, osoby dorosłe z prawidłową odpornością oraz pacjenci z zaburzoną odpornością (dzieci i dorośli), a rokowanie i sposób leczenia jest inny dla każdej z tych grup [11]. U osób zdrowych choroba zazwyczaj wykazuje tendencję do samoograniczania się. Zakażenie u osób dorosłych najczęściej przenosi się drogą płciową – wówczas zmiany występują w okolicy narządów płciowych. Zarówno u osób dorosłych, jak i dzieci zakażonych wirusem HIV oraz u chorych poddanych przewlekłej immunosupresji zmiany zazwyczaj są bardziej nasilone, rozsiane i oporne na leczenie [14, 15]. Rokowanie zazwyczaj jest dobre. W przypadku niezastosowania leczenia, zmiany mogą utrzymywać się od kilku tygodni do kilku lat [16]. Przed wdrożeniem leczenia należy uświadomić zarówno pacjenta, jak i jego opiekunów o charakterze choroby, prognozie, rodzaju stosowanego leczenia oraz ewentualnych powikłaniach. Należy podkreślić konieczność ograniczenia kontaktu z zajętymi obszarami skóry, dokładnego mycia rąk, unikania pocierania zmian i drażnienia ich, co przyspieszy samoograniczenie się infekcji. Pacjenci pozostający na leczeniu immunosupresyjnym zazwyczaj mają cięższy przebieg choroby oraz gorzej odpowiadają na leczenie. W terapii stosuje się miejscowe preparaty kantarydyny, miejscowe preparaty retinoidowe, 5% imikwimod w kremie, krioterapię, kwas salicylowy, wodorotlenek potasu, terapię laserem i doustne preparaty cymetydyny. Za wyjątkowo skuteczne uważa się również łyżeczkowanie zmian po uprzednim znieczuleniu miejscowym [16, 18]. W diagnostyce różnicowej u osób z niedoborem odporności bierze się pod uwagę kryptokokozę czy histoplazmozę. Należy także pamiętać o różnicowaniu z brodawkami płaskimi, brodawkami zwykłymi czy liszajem płaskim. Pojedyncze zmiany mogą przypominać zaskórnik, czyrak czy keratoacanthoma [20, 21]. Brodawki ZWYKŁE Brodawki należą do chorób skóry wywołanych przez wirusy HPV (wirus ludzkiego brodawczaka). Są to zmiany łagodne, zazwyczaj niebolesne, występujące głównie u dzieci, ale mogą pojawić się w każdym wieku. Okres inkubacji to nawet kilka miesięcy. Wirus HPV lokalizuje się w naskórku i namnaża w powierzchownych, zróżnicowanych jego warstwach. Nieleczone zmiany zazwyczaj utrzymują się od kilku miesięcy nawet do kilkudziesięciu lat. Następuje przeszczep zmian z jednego miejsca na drugie. Zakazić się można przez kontakt bezpośredni lub pośredni [22]. W obrazie histopatologicznym brodawek zwykłych widoczna jest akantoza, hiperkeratoza naskórka oraz wydłużenie wpukleń międzybrodawkowych. Obecne są również charakterystyczne ogniska komórek ze zwyrodnieniem wodniczkowym i skupiskami ziaren keratohialiny w cytoplazmie. Często obserwuje się też parakeratozę nad szczytami brodawek, które tworzą kolumny [23]. Zmiany mają charakter grudek o zrogowaciałej i nierównej powierzchni, które są efektem przerostu naskórka. Początkowo obserwujemy cieliste niewielkie grudki, które wraz z upływem czasu rosną i zmieniają kolor – stają się żółtawe lub szare. Występują pojedynczo bądź organizują się w skupiska. Lokalizują się głównie na grzbietowej powierzchni rąk, w zakresie palców i okolicy wałów paznokciowych. Zdarza się, że zajmują również błony śluzowe. U dzieci często spotyka się tzw. brodawki palczaste o zrogowaciałych wyroślach, lokalizujące się zazwyczaj na twarzy, ustach, powiekach i skrzydełkach nosa. Brodawki lokalizujące się wyłącznie na stopach to myrmecie (bardzo głębokie, bolesne i pojedyncze) oraz brodawki mozaikowe (powierzchowne i liczne) [24, 25]. Z uwagi na bardzo charakterystyczny obraz kliniczny szczególnie u dzieci, zazwyczaj rozpoznanie brodawek nie budzi wątpliwości. W diagnostyce różnicowej bierze się pod uwagę brodawki łojotokowe o zmniejszonej pigmentacji, liszaj płaski przerostowy, keratoacanthoma, raka kolczystokomórkowego lub guzkową lokalną dyskeratozę akantoliczną (u osób w podeszłym wieku i niereagujących na leczenie) [25]. Do najczęstszych metod leczenia brodawek zalicza się stosowanie kwasu salicylowego (leczenie z wyboru), krioterapię, kantadrynę, 5-fluorouracyl, bleomycynę oraz metody chirurgiczne (całkowite usunięcie zmian, elektrochirurgię, łyżeczkowanie) [26]. Liszajec zakaźny Liszajec zakaźny jest powierzchownym, bakteryjnym zakażeniem skóry bardzo często występującym u dzieci. Charakterystyczny obraz kliniczny to pęcherzowo-ropne wykwity oraz miodowo-żółte strupy lokalizujące się na odsłoniętych częściach ciała, szczególnie na twarzy. Początek jest nagły, przebieg szybki, a zmiany ustępują bez pozostawiania blizn. Wykwity pojawiają się w obrębie skóry zdrowej lub w przebiegu innych stanów zapalnych skóry, jako powikłanie. Objawy dodatkowe jak gorączka czy świąd, występują rzadko. Czynnik etiologiczny to przede wszystkim gronkowiec złocisty oraz paciorkowce beta-hemolizujące, a zakażenie jest najczęściej mieszane. Zakaźność jest duża i szerzy się przez kontakt bezpośredni lub pośredni. Liszajec zakaźny dzieli się na postać klasyczną, która występuje częściej, a czynnikiem etiologicznym jest zazwyczaj paciorkowiec oraz pęcherzową, rzadziej występującą, gdzie dominuje zakażenie gronkowcem. W postaci klasycznej, na podłożu rumieniowym powstają drobne surowicze pęcherzyki, które jednak szybko pękają, a na skórze gromadzi się nadkażony wysięk, który zasychając, zostawia miodowe strupy. Najczęściej zajęte obszary to okolica jamy ustnej, nos i szyja. W postaci pęcherzowej, z drobnych pęcherzyków tworzą się większe pęcherze, zazwyczaj wypełnione treścią surowiczo-ropną, które po przerwaniu zostawiają sączącą się powierzchnię pokrytą strupem [27, 28]. W leczeniu zaleca się miejscowe preparaty antybiotykowe (mupirocyna, retapamulina lub kwas fusydowy), a przy bardzo nasilonych zmianach antybiotykoterapię doustną – cefalosporyny pierwszej generacji, amoksycylina z kwasem klawulanowym. W przypadku uczulenia na penicyliny zaleca się klindamycynę [29, 30]. Do rzadkich, ale ciężkich powikłań zalicza się kłębuszkowe zapalenie nerek powodowane nefrotoksycznymi szczepami paciorkowców. Niezwykle ważna jest profilaktyka – przestrzeganie zasad higieny, a przede wszystkim usuwania ognisk infekcji, które najczęściej lokalizują się w obrębie nosogoardzieli. W różnicowaniu bierze się pod uwagę opryszczkę, zliszajowacenie oraz grzybicę skóry gładkiej [30]. Świerzb Świerzb jest zakaźną chorobą skóry, przebiegającą z nasilonym świądem szczególnie w porze nocnej, wywołaną przez pasożyta z rodzaju roztoczy – świerzbowca ludzkiego. Norki i tunele drążone przez samice są patognomoniczne dla tej choroby. W typowych lokalizacjach na ciele zaobserwować można kręte, szare linie (uniesienia naskórka – warstwy rogowej) o długości kilku milimetrów. Na końcu takiego korytarza samica świerzbowca składa jaja, z których po 3.–4. dniach wykluwają się larwy. Zakażenie następuje drogą bezpośredniego kontaktu, rzadziej pośrednio. Często chorują wszyscy członkowie rodziny [31, 33]. Świąd jest objawem przewodnim. Ponieważ świerzbowiec wykazuje największą aktywność w nocy, wtedy też swędzenie skóry jest najbardziej dokuczliwe. Oprócz charakterystycznych linii na skórze, dodatkowo występują grudki, pęcherzyki oraz zmiany wynikające przede wszystkim z drapania zmian – przeczosy i nadżerki. Nor niekiedy nie stwierdza się, a zmiany wtórne do zakażenia (wyprysk, przeczosy) mogą utrudnić rozpoznanie [32]. Zmiany lokalizują się na bocznych powierzchniach palców, w przestrzeniach międzypalcowych, na zgięciowych powierzchniach nadgarstków i łokci, w fałdach skórnych, na pośladkach i stopach, a w przeciwieństwie do dorosłych mogą zajmować też twarz i skórę owłosioną głowy [33]. Czasami u dzieci spotyka się pęcherzową odmianę świerzbu. Charakteryzuje się ona występowaniem pęcherzy podobnych do tych spotykanych w pemfigoidzie. Zmiany przebiegają ze świądem i pojawiają się zazwyczaj w typowej lokalizacji. W diagnostyce różnicowej bierze się pod uwagę pęcherzową postać liszajca zakaźnego, pemfigoid pęcherzowy oraz pęcherze powstałe w wyniku tarcia mechanicznego [34]. Przy odrobinie szczęścia, w obrazie histopatologicznym zauważyć można w warstwie rogowej norę świerzbowca, nawet z osobnikiem w środku. Dodatkowo stwierdza się wewnątrz- i międzykomórkowy obrzęk żywych warstw naskórka, a w skórze właściwej, szczególnie poniżej zmiany widoczny jest naciek zapalny, również wokół naczyń [35]. Dobór preparatów leczniczych zależy od wieku pacjenta. Dla noworodków, niemowląt i młodszych dzieci przeznaczona jest permetryna, krotamiton lub kilkuprocentowa maść siarkowa. U starszych dzieci oraz dorosłych stosować można poza tym benzoesan benzylu, alletrynę, lindan oraz 10% maść siarkową [36]. Analiza przypadków klinicznych Przypadek 1. Dziesięcioletnia dziewczynka zgłosiła się do Ambulatorium Kliniki Dermatologii CSK MSWiA z powodu utrzymujących się od około dwóch miesięcy licznych drobnych grudek zlokalizowanych na kończynach dolnych o wielkości 2–3 mm. Zmiany miały charakter niezapalnych, twardych, półprzezroczystych grudek barwy masy perłowej z charakterystycznym zagłębieniem w części środkowej. Początkowo zastosowano leczenie miejscowe preparatem wodorotlenku potasu. Jednak po kilkurazowej aplikacji doszło do nadkażenia jednej ze zmian skórnych. Zastosowano miejscowo kwas fusydowy, po którym ustąpił stan zapalny. Zdj. 1. Nadkażenie po zastosowaniu wodorotlenku potasu z towarzyszącą obok zmianą o charakterze mięczaka zakaźnego Następnie podjęto decyzję o dalszym leczeniu metodą zabiegową – łyżeczkowaniem, uzyskując całkowite ustąpienie zmian. Przypadek 2. Dziewczynka lat 12 zgłosiła się z powodu kilkumiesięcznego wywiadu szarobrunatnych, hiperkeratotycznych grudek na kciuku ręki prawej. W wywiadzie początkowo była tylko jedna, okołopaznokciowa szorstka zmiana. Druga zmiana zlokalizowana obok pierwotnej prawdopodobnie powstała w wyniku samoprzeszczepienia się wirusa. Zalecono terapię miejscową preparatem złożonym z fluorouracylu i kwasu salicylowego. Jeżeli terapia preparatami do stosowania miejscowego nie jest skuteczna, można zastosować łyżeczkowanie lub zamrażanie płynnym azotem. Zdj. 2. Brodawki wirusowe – zmiany okołopaznokciowe W obu powyższych przypadkach przed zastosowaniem leczenia zabiegowego można zastosować miejscowe leczenie przeciwbólowe preparatem lidokainy z prylokainą na 30 minut przed zabiegiem. Przypadek 3. Czteroletni chłopiec dotychczas nieleczony zgłosił się z powodu rozsianych zmian grudkowych zlokalizowanych na stopach. Zmiany skórne utrzymywały się od około pół roku i towarzyszył im nasilony świąd skóry głównie w godzinach nocnych. Poza grudkami można zauważyć charakterystyczne nory świerzbowcowe. Dodatkowo wykonano badanie dermoskopowe, w którym stwierdzono obecność świerzbowca w norze. Zalecono zastosowanie preparatu permetryny. Lek w postaci kremu należy zastosować równomiernie na całe ciało poza głową i pozostawić go na około 10 godzin. Szczególną uwagę należy zwrócić na miejsca pomiędzy palcami rąk i stóp. Zdj. 3. Rozsiane grudki na stopie – zakażenie świerzbowcem Jednorazowe zastosowanie kremu zazwyczaj jest wystarczające, jednak gdy infekcja utrzymuje się, należy powtórzyć leczenie po 14 dniach. Trzeba pamiętać, że terapię przeprowadza się u wszystkich współmieszkańców. Dodatkowo należy poinformować pacjenta i jego rodzinę o konieczności utrzymania reżimu sanitarnego. Przypadek 4. Kolejny przypadek dotyczy czteroletniego chłopca, u którego zmiany skórne utrzymywały się od kilku dni i były zlokalizowane na twarzy, w okolicy jamy ustnej. Zmiany miały charakter pęcherzyków na podłożu rumieniowym. Pojedyncze pęcherzyki były większe, początkowo o treści surowiczej, a następnie ropnej. Po przerwaniu pokrywy pęcherzy utworzyły się lśniące strupy o miodowym kolorze. Na podstawie obrazu klinicznego rozpoznano pęcherzową odmianę liszajca zakaźnego. Z uwagi na obecność licznych zmian zalecono doustną antybiotykoterapię preparatem cefuroksymu oraz miejscowo mupirocynę z dobrym efektem. Zdj. 4. Nora świerzbowcowa z widocznym świerzbowcem w badaniu dermoskopowym Piśmiennictwo załączone do artykułu dostępne w redakcji.
Mam problem. Gdzieś tak rok i kilka miesięcy temu na bródce mojego synka pojawiły się krostki. Troszkę chyba swędziały, ale nie zbyt intensywnie, bo nie specjalnie się drapał. Było kilka wizyt u dermatologów, kilka maści zrobionych w aptece. Diagnozy na początku nie było konkretnej. Lekarze nie bardzo wiedzieli co to takiego. Dopiero po kilku miesiącach (po kolejnej zmianie lekarza) dowiedziałam się, że to coś ( z bródki zniknęło, ale rozlazło się bo całej buźce i jeszcze dwie krostki na brzuszku, dodatkowo) - to tajemniczy intruz zwany mięczakiem zakaźnym . Lekarz zapewniał, że do roku samo zlezie, gdyż organizm dziecka mniej więcej tyle czasu potrzebuje, by się obronić. Lekarstwa na to świństwo nie ma. No chyba że sterylną igiełką ukłuć i samemu wyłuskać albo też tzw. wypalanka, czego nie chcę swemu dziecku fundować. Podobno bolesna No i teraz mam problem, samo nie zniknęło, szpeci toto moje dziecię i jestem bezradna... Bardzo chcę się tego pozbyć. Może ktoś z Was miał z tym do czynienia??? Proszę o rady... --------------------Bumbunia mama synka (2003) i córeczki (2006)
mięczak zakaźny u dzieci forum
